Wat zit er in de pijplijn voor Bumabuurten en Pechtoldwijken?

Maatschappelijk / Vastgoed / 03 mei 2017
Reijer Verwer
Reijer Verwer
Adviseur/onderzoeker, Realist

Onlangs plaatste het NRC een kort artikel getiteld Tien jaar Vogelaar. Daarin wordt terecht gewezen op de noodzaak van een nieuwe impuls voor achterstandswijken. Iedereen die betrokken is bij lokaal beleid weet dat deze wijken kwetsbaar zijn en blijven. Zij weten ook dat als de stekker uit interventies en programma’s wordt getrokken, deze wijken zelden over genoeg veerkracht beschikken om het zelf te rooien.

De cyclus van investeren en desinvesteren is politiek/bestuurlijk goed te verklaren, maar niet altijd even makkelijk te verkroppen. Het is niet best voor het samenleven in de wijken en het vertrouwen van de bewoners. Daarnaast heeft het ook – onttrokken aan het zicht van bewoners – gevolgen voor de slagkracht van gemeenten, woningcorporaties, politie en zorginstellingen. Ben je samen jarenlang (uiteraard integraal en wijkgericht) bezig om iets op te bouwen, gaat de stekker eruit en mag je een paar jaar later opnieuw beginnen.

Lessen trekken uit best practices

Het is nog onzeker wat Rutte III in de pijplijn heeft zitten voor Bumabuurten en Pechtoldwijken. Laten we hopen dat Rutte III op korte termijn een investeringsagenda voor de lange termijn presenteert. En dat daarin bovenal ruimte wordt geboden voor een kansrijk lokaal beleid: een beleid dat maatwerk kan leveren door afgestemd te zijn op lokale belangen, mogelijkheden en onmogelijkheden. Al is maatwerk vaak een kwestie van pionieren en experimenteren in de eigen wijk, moeten we daarbij natuurlijk lessen trekken uit best practices. Dat doen we door oog te hebben voor de condities waaronder een interventie of programma in een andere wijk bleek te kunnen werken.

De noodklok luiden

Waarschijnlijk komt de bal pas aan het rollen indien iemand van enig gewicht de noodklok luidt. In 2006 was dat Pieter Winsemius. Hij schrok zich wezenloos van een onderzoeksrapport (vergelijkbaar met het recente rapport Kwetsbare Wijken in Beeld van Platform31/RIGO) en enkele bezoeken aan achterstandswijken. De Minister voorzag rampspoed als maatregelen uitblijven en schrijft in een brief aan de Tweede Kamer (TK 2006-2007, 30 128, nr.12) dat de problemen om een onorthodoxe aanpak vragen “waarbij partijen op de terreinen van wonen, werken, leren en veiligheid tot vitale coalities komen om samen met de bewoners te werken aan een nieuw perspectief”. Tien jaar later is de cirkel bijna rond.

Wie gaat demissioniar minister van Wonen en Rijksdienst Plasterk alvast de klok helpen luiden? Koepelorganisaties NVG, Aedes en ActiZ wellicht? 

En, zou Rutte III, net zoals dat 10 jaar geleden gebeurde, corporaties via een belastingheffing de rekening willen laten betalen voor fysieke investeringen en ingrepen in achterstandswijken?

____________

Deze maand staat de website van CorporatieNL in het teken van ‘vastgoed van de corporatie’. Wil je ook publiceren over dit thema? Mail naar redactie@corporatienl.nl voor meer informatie.